Sanayide çalışmamak için yüksek mektep okuyup sanayide işe başlayanlar derneği

Belki 90'lar sonunda başladı, bilmiyorum. Fakir Anadolu çocukları zikredilen yerin irfanının istikamet çizmesi ile mekteplere doluştu. 2006 - 7 senelerinde şalteri indirdiğim ve takibi kestiğim için hâlâ ismini ÖSS olarak bildiğim (yazının devamında da bu isimde geçecek) üniversite imtihanına Moğol istilasından kaçan Türkmen obaları gibi tekbir ve tahmidlerle hücum ettik. "Okuyun guzum, okun da memur olun, malın melalın dadı gaçtı" lafını hayat şiârı, bir mürşit belleyen cahil bebeler "Gelsin de Çemişgezek MYO Çorap Dizaynı bölümü olsun" mantık ve motivasyonu ile çalakalem bölümler yazdık. 24 tercih hakkı olup, sondaki boş kalmasın diye süt mamulleri imalatı (emin olun unuttum, belki de peynir üretimi filan gibi bir bölümdü) yazıp 1880 nüfuslu kazara kaza olmuş bir kazada zikredilen bölümü tahsil edenleri bu gözler gördü, bu kulaklar duydu. Sağa sola tesbih taneleri gibi dağılan, iki dünyasına zerre faydası olmayan yüksek mekteplerde okuyan (şahsım da dahil) bu nesile bakıp, kahkahalarla ağlıyor, hıçkıra hıçkıra gülüyorum. Buradan beni asla duyamayacak ve okumayacak yetkililere sesleniyorum - böyle olduğu için rahat konuşuyorum - yahû derdiniz neydi, bir insan manasız bu kadar bölümü niye açar eyyy YÖK, eyy alakalı kişi ya da kimliği belirlenemeyen kişiler! Belediye meslek kursunda 3.5 ayda tedris edilecek malumata, bu kadar insanın 2 hatta 4 sene niye para ve yıllarını harcatılır? Hadi onlar açtı, ya biz? Bu ne cahillik yâ Rabbi, cehalet alenen paçamızdan akıyordu. Değil muallim, müellim (elem, acı veren) bile olamayıp hayatta gölge kadar dahi izi olmayan, "sıradaki şarkı armağan edilecek kadar sıradan" adamlar olup Xanax limanına demirleyen yüz bin, hatta milyonlar, size sesleniyorum: Bu dünyada tedris ettiğin bölümle maişet kazanmak mümkün değil (ekseriyet için bu câri). Hemen o elindeki falan filan imtihanı kitabını bırak (yaşı bilmem kaç olup, ÖSS'ye dahi girenler var hâlâ) ve bir ilmihal alıp 32 farzı ve Fil suresinin berisini belleyip yolunu çiz! Rızık mı, heç mühim deel, gayrete her yerde var, ağılda tevellüd iden oğlağın, ovada biten otunu görünce mevzu kapanıyor. Bugün tahsil ettiği bölümle alakalı iş yapan insan sayısı yüzdelerle belki 10 yoktur, bilmiyorum. Mesela şahsım, işin içine biraz mizah katarak hep diyorum: Sanayide çalışmamak için yüksek mektep okuyup sanayide işe başlayalı seneler oldu. Hayatımdan memnunum çok şükür, lakin bir yolu bu kadar dolambaçlı hâle getirmemek lazımmış onu anladım. Sol kulağını sağ eliyle kafasının üstünden tutan ben, sen, hepimiz, beyinleri iğdiş edilip, evde beslenip, tabiata salınan muhabbet kuşları gibi yem arıyoruz. Kafası çalışan bir adamın dediği gibi "Üniversite okumak bir işime yaradı, okumasam da olurmuş, onu anladım" lafının hakikati suratımıza şırrrrak diye aşk edildi, 15 yaşında hayata başlamak fırsatını, 25, hatta 30 yaşında başlamaya değiştik. Sanayide soluk alamayan şahsım, şimdi makinelerin sesini o kadar şevk ve vecd ile dinliyorum ki, kendime şaşırıyorum. Sıradaki şarkı, sıradan olmanın çok da sıradan olmadığını anlayanlara gelsin: "Şimdi bana kaybolan yıllarımı verseler".